تجزیه تحلیل رشد بهره‌وری، و ارزیابی عملکرد صنعت و زیر بخشهای آن (استان کردستان)

نوع مقاله : گردآوری و مروری

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا

2 کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه الزهرا

چکیده

(صحت مطالب مقاله بر عهده نویسنده است و بیانگر دیدگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام نیست) 
در تئوری‌های رشد، بهره‌وری به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل رشد اقتصادی مطرح، و سطح بهره‌وری در تولید صنعتی، یکی از معیارهای مهم و تعیین کننده قدرت یک فعالیت صنعتی برای دستیابی به مزیت‌های نسبی در سطح داخلی و خارجی است.  دراین پژوهش به اندازه‌گیری، مقایسه، و تجزیه و تحلیل شاخص‌های بهره‌وری جزئی نیروی‌کار و سرمایه و همچنین محاسبه رشد یهره وری کل، دربخش صنعت استان کردستان و به تفکیک زیربخش‌های آن، با استفاده از داده‌های ترکیبی طی سال‌های 90-1384 پرداخته شده است. محاسبه رشد بهره‌وری کل با استفاده از روش حسابداری رشد به‌عمل آمد. براین اساس، نرخ رشد TFP به تفکیک زیر بخش‌ها و بر حسب 16 گروه صنعتی براساس طبقه‌بندی استاندارد بین‌المللی[1] با کد دورقمی (ISIC. Rev.2) مورد بررسی و طی سال‌های مختلف محاسبه و مورد تحلیل قرار گرفت. سپس سهم رشد بهره‌وری کل عوامل تولید و نهاده‌های تولید در رشد ارزش افزوده صنعت بررسی شد. نتایج حاصل از محاسبه‌ی بهره‌وری جزئی عوامل تولید، حاکی از آن است که طی دوره‌ی مورد مطالعه، میانگین بهره‌وری نیروی ‌کار در سطح کل صنعت 7/3 بوده و میانگین بهره‌وری سرمایه در سطح کل صنعت 70/0 بوده است. همچنین نتایج حاصل از محاسبه متوسط رشد سالانه بهره‌وری کل عوامل تولید بیانگر رشد سالانه 3 درصد در استان بوده که در مقایسه با میزان رشد 06/2 درصدی بهره‌وری کل عوامل تولید بخش صنعت ایران رشد بیشتری را نشان می‌دهد.
[1]. International Standard Industrial Classification

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Measuring and Analyzing the Productivity Index and Evaluation of Industrial Performance (Kordestan Province)

نویسندگان [English]

  • Sedigheh Atrkar Roshan 1
  • Mir Hossien Mousavi 1
  • Fatemeh Rasouli 2
1 Assistant Professor, University of Alzahra
2 M.Sc. of Economics, Alzahra University
چکیده [English]

In this research the Average productivity index of labor and capital are measured and analyzed. The growth of the total factor productivity (TFP) and its share in value added is then measured. The case under study is the industrial sector of province of Kordestan in Iran. In order to achieve this goal, based on the International classification of the commodities, ( ISIC Riv, 2) and applying panel data for the period 2005 – 2011, the industrial sector is categorized into 23 groups and the productivity is measured. The findings of this research show that, the Average productivity index of labor and capital for the industry level as a whole was 3.7 and 0.70 respectively. The results of the calculation of the annual growth of total factor productivity of factor production was 3 percent, which shows a higher growth, in compare with the industrial sector of Iran, based on a number of other studies .

کلیدواژه‌ها [English]

  • TFP
  • Average productivity
  • Kordestan
  • Industrial production

مقدمه

در تئوری‌های رشد، بهره­وری به عنوان یکی از مهمترین عوامل رشد اقتصادی مطرح می­گردد. سطح بهره‌وری در تولید صنعتی، یکی از معیارهای مهمی است که از طریق آن می توان به قدرت یک فعالیت صنعتی برای دستیابی به مزیت­های نسبی در سطح داخلی و خارجی پی برد. به عبارت دیگر، رشد بهره‌وری یکی از پیش شرط‌های اساسی ارتقاء سطح رقابت‌پذیری بخش صنعت و موفقیت آن در شرایط رقابت فزایندة جهانی به شمار می‌رود.

از سوی دیگر، بر اساس سالنامه­های آماری استان کردستان و بررسی حسابهای اقتصادی در سال 1390، بخش صنعت استان کردستان با 5 درصد سهم از کل GDP استان، بعد از بخش معدن کمترین سهم را در GDP استان داشته است؛ و این بخش با ارزش افزوده­ی 2629 میلیارد ریال یکی از بخش­های ضعیف وکم­اثر در تولید ناخالص استان بوده، که این امر دلالت بر عدم رونق و گسترش این بخش در اقتصاد استان است. ضمن آنکه، در سال 1390 سهم ارزش افزوده بخش صنعت استان کردستان از کل ارزش افزوده کشور 4/0 درصد بوده. به‌علاوه، مطابق سرشماری سال 1390 سهم اشتغال بخش صنعت 8/8 درصد از کل شاغلین استان بوده که در مقایسه با سهم بخش کشاورزی، 29%، و سهم بخش خدمات، 6/43 %، در سطح نسبتاً پایینی قرار دارد.

از آنجا که رشد بهره­وری می تواند سبب کاهش هزینه‌های تولید و افزایش قدرت رقابت تولیدکنندگان در بازار و کاهش سطح قیمتها ­گردد، این امر منجر به کاهش هزینه متوسط کالاها و خدمات در بازار و افزایش میزان سودآوری در واحدهای تولیدی - صنعتی می­شود. پیامد چنین تحولی تأثیر بسیاری بر افزایش تقاضا و از همه مهم‌تر افزایش قدرت رقابتی محصولات در بازارهای داخلی و بین‌المللی خواهد شد. این روند به توسعه تولید، کاهش شکاف تولید و استفاده حداکثر از ظرفیت‌های بالقوه تولیدی می‌انجامد؛ لذا حجم سرمایه گذاری افزایش یافته و بهره­گیری از ابداعات و فناوری‌های جدید گسترش یافته و این خود عاملی مؤثر بر رشد بهره­وری در آینده خواهد شد.

بررسی عملکرد کشورهایی که طی سالهای گذشته رشد چشمگیری داشته‌اند حکایت از آن دارد که اکثر این کشورها، این رشد را عمدتاً از طریق افزایش بهره­وری بدست آورده­اند، به‌طوریکه که نقش سرمایه‌گذاری جدید در این رشد در مقایسه با نقش بهره­وری آن اندک بوده است. (امامی میبدی، 1379).

هدف از این تحقیق اندازه‌گیری و تحلیل شاخص­های بهره­وری جزئی نیروی کار و سرمایه و همچنین محاسبه رشد یهره وری کل، دربخش صنعت استان کردستان است. شایان ذکر است که از اهداف سیاست‌های کلی نظام در بخش صنعت، افزایش سهم بخش صنعت در تولید داخلی و افزایش ارزش افزوده بخش صنعت، از طریق رشد سرمایه گذاری و افزایش اشتغال بوده است. مضافاً اینکه بر انسجام و تعادل منطقه‌ای در کشور، و همچنین بهره‌گیری از مزیت‌های نسبی موجود کشور، تاکید شده است. در این تحقیق، پس از مقدمه، به مروری کوتاه بر ادبیات موضوع پرداخته می‌شود. در بخش دوم، پیشینه تحقیق ارائه می‌شود. سپس در بخش مربوط به روش تحقیق، ابتدا نحوه جمع آوری داده‌ها، معرفی متغیرها و روند آنها بحث می‌شود. محاسبه شاخص‌های بهره‌وری و همچنین رشد بهره‌وری کل صنایع استان و محاسبه سهم رشد بهره­وری کل عوامل تولید و نهاده­های تولید در رشد ارزش افزوده، از وظایف این بخش از تحقیق است. بررسی عملکرد زیربخش­های صنعت به تفکیک شاخص بهره­وری جزئی و کل عوامل تولید قسمت انتهایی این بخش را تشکیل می‌دهد. بخش پایانی به نتیجه گیری تحقیق اختصاص دارد. از آنجا که بهره­وری کل عوامل با استفاده از شاخص دیویژیا در صنعت استان کردستان، قبلاً در مقاله‌ای مجزا توسط مولفین مورد محاسبه قرار گرفته است، از تکرار آن در این تحقیق اجتناب شده ولی از نتایج آن بهره گرفته شده است.

 

1. مروری بر ادبیات نظری پژوهش

براساس تعریف سازمان همکاری و توسعه اقتصادی[1] (OECD)، بهره­وری برابر است با نسبت خروجی (میزان تولید) به یکی از عوامل تولید. همچنین سازمان بین المللی کار[2](ILO)، بهره‌وری را نسبت ستاده به یکی از عوامل تولید(زمین، سرمایه، نیروی کار ومدیریت) می‌داند. در این تعریف «مدیریت» به‌طور ویژه یکی از عوامل تولید در نظر گرفته شده است. نسبت تولید به هر کدام از این عوامل معیاری برای سنجش بهره‌وری محسوب می‌شود. ترو[3](1993) بهره­وری (نسبت برونداد به هر ساعت نیروی کار) را عاملی ضروری و بلندمدت می‌داند، که سطح زندگی همه­ی کشورها را تعیین می­کند. به‌طورکلی بهره‌وری را می­توان ترکیبی از کارایی[4] و اثربخشی[5] دانست. کارایی، مفهوم صحیح انجام دادن کار است و با استفاده­ی مفید از منابع ارتباط دارد، یعنی از حداقل نهاده‌ها حداکثر محصول برداشت شود. اثربخشی به مفهوم انجام کارصحیح است. یعنی ممکن است با مصرف کمتر نهاده‌ها محصول بیشتری تولید شود ولی این محصول کیفیت مطلوب مورد نظر مصرف کننده را نداشته باشد، در این حالت کارایی واقع شده اما چون محصول فاقد کیفیت لازم است، از این رو اثربخش نبوده و نمی­تواند رضایت مصرف کننده را جلب نماید. به این ترتیب تحقق کارایی و اثربخشی هرکدام به تنهایی موجب افزایش بهره­وری نخواهد شد، به بیان دیگر در مقوله بهره­وری اولاً کاری که انجام می­شود باید کار درست و مفیدی باشد، ثانیاً این کار به بهترین نحو انجام شود. در اینصورت با تحقق این دو شرط می توان اطمینان حاصل کرد که بهره‌وری محقق شده است. در مطالبی که اخیرا توسط باولز[6] و گوردن[7] و ویسکات[8] منتشر شده مفهوم جدید و تحول یافته­ای از بهره­وری به چشم می­خورد. از دید آنها تولید صرفا یک فرآیند مکانیکی ترکیب ماشین‌آلات، نیروی­کار و تکنولوژی نیست. عامل کلیدی درک فرآیند تولید و بهره­وری، درک این مطلب است که مردم چگونه با ماشین و تکنولوزی تعامل می کنند. (شاکری، 1385).

چرخه بهره‌وری، شامل مراحل چهارگانه­ی زیر است: اندازه­گیری بهره‌وری، ارزیابی بهره‌وری، برنامه‌ریزی  بهره­وری و بهبود بهره‌وری. اندازه­گیری جزء جدایی ناپذیر و به تعبیری، نقطه­ی آغاز فرایند علمی بهره‌وری است. هدف از اندازه‌گیری بهره‌وری، به دست آوردن ابزاری است که بتوان از طریق آن وضعیت اقتصادی، مالی و تولیدی را در سطوح مختلف بهبود بخشید. به طور کلی هدف از سنجش بهره‌وری را می‌توان در سه مورد زیر خلاصه کرد:

1- ارزیابی عملکرد بنگاه: اندازه‌گیری بهره‌وری، ابزاری سودمند برای تجزیه و تحلیل تغییرات عملکرد بهره‌وری در طول زمان و علل آن است. یک تولید کننده با اندازه‌گیری بهره‌وری خواهد فهمید در کدام بخش، بهره‌وری در حال کاهش یا افزایش است. در داخل یک کشور نیز به همین وسیله می‌توان تغییرات بخشها و صنایع مختلف را با یکدیگر مقایسه نمود.

2- برنامه‌ریزی اقتصادی: یکی از مباحث اساسی در برنامه‌ریزی اقتصادی تخصیص بهینه منابع است. به منظور نیل به این هدف، لازم است که ویژگیها و مزیتهای بخشها و صنایع مختلف مشخص شود، تا بتوان از طریق اولویت‌بندی و انتخاب صنایع برتر، به درستی اقدام به تخصیص منابع نمود، که یکی از ابزارهای مؤثر در این خصوص، بهره­وری است.

3-ارزیابی سیاستهای اقتصادی: استفاده از اندازه­گیری بهره­وری در رابطه با اشتغال و عدم اشتغال، رابطه بین بهره­وری با درآمدهای واقعی و سطح زندگی، رابطه بین بهره­وری و مزد و قیمت است را دربرمی­گیرد. (احمدی، 1386)

در محاسبه و اندازه­گیری بهره­وری به طور اخص، هدف آن است که مشخص شود هر واحد نیروی­کار، ماشین، انرژی و هر واحد از مواد به کار گرفته شده تا چه اندازه سودمند و مولد بوده و چه مقدار تولید می­کنند. هرگاه بتوان میزان مولد بودن هریک از منابع را به مدد روشهای مقداری و کلی اندازه­گیری کرد و شاخص‌ها و ضوابطی برای سنجش میزان بهره­وری آنها به‌دست آورد، آنگاه می­توان تصمیمات منطقی‌تری در مورد شیوه­های تولید اتخاذ نمود. همچنین ثبت تغییراتی که در این شاخصها روی می­دهد و سپس مطالعه آنها طی دوره زمانی و مکانی خاص و سنجش آنها، به برنامه­ریزان اقتصادی در تصمیم‌گیریهای بنیادی برای تخصیص منابع تولید کمک می­کند.

بهره­وری را می­توان از طریق بهره­وری جزئی و کلی عوامل[9] محاسبه نمود:

از آنجا که از مهمترین عوامل تولید، نیروی کار وسرمایه است، مهمترین بهره­وری­های جزئی قابل اندازه‌گیری بهره­وری­های جزئی این نهاده­ها است که به طور خلاصه از نسبت تولید (مقدار یا ارزش تولید) به عامل تولید (مقدار یا ارزش عامل تولید) به دست می­آید. به علت اینکه شاخص بهره‌وری جزئی آثار جایگزینی عوامل تولید را نیز شامل می­شود، استفاده تنهای آن مناسب نیست و چنانچه همراه با شاخص‌های دیگر بهره­وری مورد استفاده قرار بگیرد، برای مشخص کردن حوزه­های بهبود بهره­وری، ابزار تشخیصی خوبی محسوب می­شود.

از سوی دیگر، بهره­وری کل عوامل تولید[10] تغییرات تولید نسبت به تغییرات مجموعه­ای از عوامل تولید یا نهاده­های مورد بررسی را نشان می­دهد. در واقع، این شاخص تغییرات آن دسته از عواملی را که بیشترین نقش را در فرآیند تولید دارند، لحاظ کرده و می تواند چگونگی استفاده­ی مفید و مولد از عوامل تولید را به درستی تشریح کرده و در اتخاذ سیاست‌های مناسب اقتصادی توسط سیاستگذاران اقتصادی به آنها کمک کند.

 

2. مروریبرادبیات تجربی پژوهش

اهمیت موضوع بهره­وری موجب شده تا مطالعات مختلفی در زمینه اندازه­گیری و تحلیل آن در سطوح مختلف در خارج و داخل کشور انجام شود، که به جدیدترین آنها اشاره می‌شود.

بونلی[11] (1992) رابطه­ی بین تغییرات بهره­وری کل عوامل و رشد تولید را در صنایع برزیل بررسی کرد. وی در این مطالعه نشان داد که در صنایع این کشور، یک رابطه‌ی مستقیم بین رشد بهره­وری و رشد تولید وجود دارد.

اندرو شارپ[12] (2003) ضمن مطالعه شکاف بهره‌وری در صنایع کاناداـ آتلانتیک، با استفاده از رویکرد حسابداری رشد نقش مجموعه­ای از عوامل مؤثر بر شکاف بهره­وری از قبیل: نوآوری، سرمایه بری، کیفیت منابع انسانی و صرفه­های ناشی از مقیاس را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه دست یافته است که از میان این عوامل، نوآوری، عامل بسیار مؤثر بر شکاف بهره­وری به شمار می رود.

 وان در انگ[13] (2009) به بررسی رشد بهره­وری کل عوامل تولید و رشد اقتصادی اندونزی در دوره­ی 2007-1970 پرداخته است. بر اساس نتایج این پژوهش، رشد اقتصادی، سهم رشد موجودی سرمایه، سهم رشد نیروی کار و سهم رشد بهره­وری کل عوامل تولید در دوره مورد بررسی به ترتیب 4/5، 2/7، 9/3 و2/0- درصد بوده است.

سانقو، دونقین، و جانگ (2010)، با استفاده از مدل رشد بهره‌وری کل عوامل تولید را برای 53 کشور در طی دوره 1991 تا 2003 اندازه‌گیری کردند. نتایج مطالعه فوق نشان می‌دهد که رشد بهره‌وری جهانی منجر به رشد سریع کشورهای در حال توسعه شده، در حالی‌که کشورهای توسعه یافته با کاهش رشد بهره‌وری مواجه شدند.

دال اولیو و همکاران [14] (2013)، در تحقیق خود به بررسی رشد بهره‌وری در کشورهایی اروپایی پرداختند. نتایج تحقیق فوق بیانگر آنست که در بین 12 کشور جدیدی که به اروپا پیوسته‌اند، مشخصه‌های کشوری نظیر سرمایه‌گذاری خارجی در داخل این کشورها و دردسترس بودن اعتبارات از مهمترین عوامل رشد بهره‌وری در این کشورها بوده است. در حالی‌که در کشورهای قدیمی اتحادیه اروپا، مشخصه‌های بنگاه‌ها نظیر اندازه کمپانی، ارتباطات بین‌المللی از مهمترین عوامل رشد بهره‌وری بوده‌اند.

بونلی (2015) در تحقیق خود به مطالعه رشد بهره‌وری نیروی کار در برزیل پرداخت. نتایج مطالعه فوق بیانگر آنست که رشد بهره‌وری عامل اصلی رشد تولید در برزیل از دهه 1940 بوده است. بر اساس این تحقیق، در دهه 90 میلادی علیرغم رشد کند تولید در این کشور، بهره‌وری، عامل افزایش 40 درصد از GDP بوده است.

 در ایران نیز مطالعات مختلفی در زمینه ی بهره‌وری انجام شده است. شاه آبادی (1386) در پژوهشی تحت عنوان " منابع رشد بخش صنعت و معادن اقتصاد ایران " به ارزیابی نقش رشد بهره‌وری کل عوامل، نیروی کار و موجودی سرمایه فیزیکی در رشد بخش صنایع و معادن اقتصاد ایران با استفاده از تابع تولید کاب داگلاس پرداخت. بر اساس نتایج تحقیق فوق، نرخ رشد بهره­وری نیروی کار، نرخ رشد بهره­وری موجودی سرمایه فیزیکی، نرخ رشد بهره­وری کل عوامل و نرخ رشد بخش صنایع و معادن اقتصاد ایران طی دوره (۱۳۸۳-۱۳۴۲) دارای نوسانات شدید بوده است.

 امیر تیموری و خلیلیان (1386) در مقاله ای تحت عنوان" رشد بهره‌وری کل عوامل تولید در بخش‌های مهم اقتصاد ایران طی برنامه‌های اول، دوم و سوم توسعه" با استفاده از شاخص بهره‌وری مالم کوئیست به بررسی روند رشد بهره‌وری کل‌ عوامل تولید در سه بخش مهم اقتصاد ایران (صنعت و معدن،کشاورزی و حمل و نقل) طی‌ دوره 1383-1368(برنامه‌های اول، دوم و سوم توسعه) پرداختند. نتایج پژوهش آنها نشان داد که رشد بهره‌وری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی طی دوره مورد مطالعه ناشی از تغییرات فناوری،‌ و مثبت بوده و رشد بهره‌وری کل عوامل تولید در بخش حمل و نقل نیز ناشی از تغییرات‌ فناوری، ولی منفی بوده است.

دشتی و همکاران (1388) در پژوهشی تحت عنوان " تجزیه رشد بهره­وری کل عوامل تولید در صنعت ایران با استفاده از رهیافت اقتصاد سنجی " مطالعه، منابع رشد بهره­وری کل عوامل تولید در صنعت ایران طی دوره­ی 1385ـ1350 پرداخت. نتایج تحقیق آنها نشان داده که سهم تغییر تکنولوژی در رشد بهره‌وری کل، بیشتر از سهم گسترش مقیاس تولید بوده است.

فیض‌پور و همکاران (1391) به مطالعه‌ای تحت عنوان "بهره‌وری و تأثیر آن بر بقای بنگاه‌های جدیدالورود صنایع تولیدی ایران" براساس داده‌های حاصل از نتایج سرشماری کارگاه‌های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر در سال‌های (1381-1379) پرداختند. برای آزمون تأثیر اندازه بنگاه‌های جدیدالورود بر بهره‌وری کل، از داده‌های تلفیقی، و سپس جهت آزمون تأثیربهره‌وری براحتمال خروج ا ین بنگاه‌ها، ازمدل مخاطره کاکس استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق، اگرچه انتظار برآن بوده که افزایش بهره‌وری کل عوامل تولید احتمال خروج بنگاه‌های جدیدالورودصنایع تولیدی رانسبت به هرمتغیر دیگری باشدت بیشتری کاهش دهد، اما برخلاف انتظار نتیجه حاصل بیانگر تأثیر مثبت این متغیر بر احتمال خروج بنگاه‌های جدیدالورود بوده و اینکه، حمایت از بنگاه‌های جدیدالورود درطول دوران نوزادی امری لازم است و بهره‌وری کل عوامل تولید تأثیری منفی براحتمال بقای بنگاه‌های جدیدالورود دارد.

حضارمقدم و عبدلی (1392) در مطالعه خود به بررسی آزمون اثرات آزادسازی تجاری بر بهره‌وری بخش صنعت، با استفاده از تابع هزینه ترانسلوگ و با روش رگرسیون‌های به ظاهر نامرتبط برای دوره زمانی 1385 -1353 پرداختند. دراین مطالعه از یک پایه تئوریکی اقتصاد خرد به منظور آزمون اثرات یک پدیده کلان استفاده شد. به این منظور از قضیه دوگان، اثر متغیر آزادسازی تجاری از دو جنبه هزینه و تولید مورد مطالعه قرارگرفت. بر اساس نتایج این مطالعه، آزادسازی تجاری بر بهره‌وری از دو جنبه تولید و هزینه تأثیر گذار بوده و آزادسازی تجارت از دو جنبه افزایش تولید و کاهش هزینه اهمیت دارد.

 مروری بر مطالعات صورت گرفته، بالاخص در سطح صنعت نشان می‌دهد که ارتباط مستقیمی بین رشد تولید و رشد بهره­وری در مطالعات مختلف تایید شده است. همچنین عواملی مانند مهارت نیروی­کار و میزان سرمایه­گذاری، تکنولوژی، عوامل مدیریتی، نسبت سرمایه به نیروی­کار و ... بر میزان بهره­وری مؤثرند.

 

3. روش پژوهش

1-3. متغیرها و داده‌های پژوهش

اطلاعات مورد استفاده در این تحقیق، داده‌های متغیرهای ارزش افزوده، میزان سرمایه‌گذاری و میزان مزد و حقوق پرداختی به شاغلان به صورت داده­های مقطعی- سری­زمانی برای سالهای 90ـ1384 از آمارهای کارگاه­های صنعتی ده نفر کارکن و بیشترِ استان کردستان، در قالب سومین ویرایش طبقه بندی استانداردهای بین­المللی فعالیتهای اقتصادی (2ISIC.Rev.) در سطح کدهای دو رقمی فعالیت‌های صنعتی[15]، که همه ساله مرکز آمار ایران منتشر می­کند، جمع­آوری شده و برای 16 گروه (مقطع) و 7سال هستند. برای از بین بردن اثر تورم بر قیمت­ها، تمامی داده­ها با استفاده از شاخص قیمت تولید کننده[16](PPI) به قیمت ثابت سال 83 تعدیل شده است. در این پژوهش برای اندازه­گیری شاخص­های بهره­وری جزئی نیروی­کار و سرمایه به ترتیب شاخص بهره­وری متوسط نیروی­کار و سرمایه به تفکیک هر زیربخش به‌کار گرفته شده است.

قبل از محاسبه بهره­وری جزئی (متوسط) عوامل تولید، ابتدا ضروریست تا به بررسی اجمالی متغیرهای مدل و روند آنها در طول دوره مورد مطالعه پرداخته شود. در نمودار 1 روند ارزش افزوده بخش صنعت استان به قیمت ثابت سال 1383 و طی سالهای 1384 تا 1390 نشان داده شده است. بر اساس این نمودار ارزش افزوده واقعی صنعت استان 523,390 میلیون ریال در سال 1384 به 593,331 میلیون ریال در سال 1390 رسیده (سالنامه­های آماری استان کردستان 90-1384)، این افزایش، به طور متوسط سالانه 3 درصد رشد را نشان می‌دهد.

 

نمودار-1. روند ارزش افزوده در بخش صنعت استان کردستان

 

مأخذ: محاسبات تحقیق (بر مبنای سالنامه­های آماری استان کردستان 90-1384)

 

 همچنین میزان مزد و حقوق پرداختی به نیروی­کار در بخش صنعت استان کردستان از 126713 میلیون ریال در سال 84 به 172703 میلیون ریال در سال 1390 افزایش یافته است (به قیمت ثابت سال 83) و به طور متوسط طی دوره مورد بررسی سالانه 7 درصد رشد داشته است. با توجه به نمودار 2 میزان مزد و حقوق پرداختی به نیروی­کار در بخش صنعت استان رشد خفیفی داشته است. (سالنامه­های آماری استان کردستان 90-1384)

 

 

نمودار-2. روند میزان مزد و حقوق پرداختی به نیروی­کار در بخش صنعت استان کردستان

­­­­­­
مأخذ: محاسبات تحقیق (بر مبنای سالنامه­های آماری استان کردستان 90-1384)

 

 کل سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در بخش صنعت استان در سال 1384، بر اساس سالنامه­های آماری استان کردستان 145,631 میلیون ریال بوده است که به حدود 21,228 میلیون ریال در سال 90 کاهش یافته است، این امر بیانگر آنست که سرمایه‌گذاری به‌طور متوسط سالانه 13 درصد کاهش داشته است.

 

نمودار-3. روند سرمایه­گذاری در بخش صنعت استان کردستان

 

مأخذ: محاسبات تحقیق (بر مبنای سالنامه­های آماری استان کردستان 90-1384)

2-3. اندازه‌گیری شاخص‌های بهره‌وری

برای اندازه­گیری شاخص­های بهره­وری جزئی نیروی­کار و سرمایه به ترتیب شاخص بهره­وری متوسط نیروی­کار و سرمایه به تفکیک هر زیر بخش در نظر گرفته شد. بر این اساس برای محاسبه بهره­وری متوسط نیروی کار[17] رابطه زیر به‌کار گرفته شد:

 

این شاخص از تقسیم ارزش افزوده هر زیربخش بر جبران خدمات شاغلین آن بدست می­آید[18]. به این نسبت، شاخص رقابت‌پذیری نیز گفته می‌شود. واحد این شاخص نسبت بوده و مفهوم آن، این است که به ازای یک میلیون ریالی که بابت جبران خدمات پرداخت شده، چند میلیون ریال ارزش افزوده ایجاد شده است. لازم به‌ذکر است که بهره­وری نیروی ­کار از تقسیم ارزش افزوده به تعداد کارکنان نیز محاسبه می‌شود که منعکس کننده­ی میزان ثروت تولید شده به ازای هر کارکن است. ولی از آنجا که نیروی­کار غیرهمگن بوده و از نظر میزان تحصیلات، مهارت، جنسیت و ... با هم متفاوتند شاخص رقابت­پذیری معیار بهتری برای میزان بهره­وری نیروی­کار است (سازمان ملی بهره­وری کشور، سالنامه آماری بهره­وری 1390). در جدول 1 مقادیر بهره­وری نیروی ­کار بخش صنعت استان کردستان برای 16 گروه ISIC طی سالهای 1380 تا 1390 نشان داده شده است.

 

جدول-1. بهره­وری نیروی­کار طی دوره 90ـ1384 (برحسب میلیون ریال)

سال

کد ISIC

84

85

86

87

88

89

90

میانگین کل دوره

15

2/1

2/5

1/8

2/7

3

3/4

3/3

2/7

17

1

2/1

2/3

2/1

1/7

1/2

1/2

1/7

18

2/4

2/5

2/7

2/5

2/2

2/9

2/9

2/6

21

2/8

2/2

3/6

2/4

25/0

1/3

1/3

2/1

22

2

2/3

2/7

2/3

1/8

1/6

1/5

2

24

2/6

2/8

3

3/2

2/5

3/1

2/1

2/7

25

4/3

3/1

3/2

2/4

2

2/3

2/3

2/8

26

6/8

4/9

4/7

7/0

5/3

4/5

4/4

5/4

27

17

18/4

2/3

3/1

2/9

4/9

4/8

7/6

28

1/8

2/6

2/2

1/8

1/4

1/7

1/6

1/9

29

5/5

4/7

2/3

2/7

2/8

3/2

3/1

3/5

31

2/1

2/1

2/5

2/0

1/8

2/7

2/7

2/3

33

0/3

2/6

2/3

2/8

2

1/3

1/3

1/8

34

1/8

1/8

1/8

2/0

1/9

1/5

1/5

1/8

36

3/8

4/2

4/7

4/5

4

3/1

3/0

3/9

37

2/8

2/2

2/3

2/2

2/0

1/8

1/8

2/2

کل صنعت

4/1

3/7

3/3

4/3

3/5

3/5

3/4

3/7

 مأخذ: محاسبات تحقیق

 

نتایج حاصل از محاسبه­ی بهره­وری جزئی نیروی کار، حاکی از آن است که طی دوره­ی مورد مطالعه، میانگین بهره­وری نیروی­کار در سطح کل صنعت 7/3 بوده است. همچنین، در طی دوره مورد مطالعه میانگین بهره­وری نیروی­کار برای گروه‌های 27، 26 و 36 بالاتر از متوسط کل صنعت و سایر گروه‌ها پایینتر از آن بوده است.

جدول 2 نتایج حاصل از محاسبه رشد بهره­وری نیروی کار را به تفکیک زیربخش­ها را نشان داده، و بیانگر متوسط رشد سالانه بهره‌وری نیروی کار در بخشهای مختلف صنعت است. بر اساس این جدول، رشد بهره‌وری کار از روند منظمی برخوردار نیست. ضمن آنکه متوسط رشد آن در برخی از کدها مثبت و در برخی دیگر منفی بوده، و متوسط رشد سالانه بهره‌وری کار برای کل صنعت عدد 2- را نشان می‌دهد.

 

جدول-2. نتایج محاسبه نرخ رشد بهره­وری نیروی ­کار (برحسب درصد)

سال

ISIC کد

85

86

87

88

89

90

متوسط رشد سالانه

15

17

26-

46

10

14

2-

12

17

36

8

8-

18-

30-

1-

2-

18

5

9

8-

11-

30

1-

5

21

23-

65

32-

41-

6-

0

7-

22

15

16

15-

24-

11-

2-

4-

24

9

7

7

23-

27

35-

5

25

28-

4

27-

15-

17

0

10-

26

29-

4-

50

25-

15-

2-

5-

27

9

88-

35

7-

71

1-

4

28

43

13-

17-

24-

18

3-

1

29

14-

51-

17

3

14

2-

6-

31

2

18

19-

13-

52

0

8

33

677

15-

26

29-

33-

1-

125

34

3-

5

6

2-

19-

1-

3-

36

12

10

2-

13-

23-

2-

3-

37

22-

8

8-

8-

10-

0

8-

کل صنعت

10-

11-

29

20-

0-

1-

2-

مأخذ: محاسبات محقق

این امر می‌تواند بدلیل پایین بودن سطح تحصیلات، مهارتها، و عدم گذرانیدن دوره‌های آموزش فنی توسط نیروهای کار شاغل در صنعت استان باشد.

 

جدول3-. بهره­وری متوسط سرمایه طی دوره 90- 1384 (برحسب نسبت میلیون ریال به میلیون ریال)

سال

ISICکد

84

85

86

87

88

89

90

میانگین دوره

15

45

45

37

40

30

48

47

42

17

43

55

58

53

43

65

67

55

18

44

45

70

1/17

1/21

61

64

80

21

42

52

31

36

29

45

48

40

22

43

48

33

32

27

39

39

37

24

43

43

34

27

16

48

50

37

25

53

36

45

52

55

53

55

50

26

44

26

54

79

96

93

96

70

27

53

61

48

65

58

33

35

50

28

46

40

41

66

73

53

55

53

29

47

1/60

39

59

75

99

1/20

83

31

51

56

32

42

51

91

95

60

33

45

5/55

3/80

2/41

2/32

96

1/10

2/25

34

42

50

42

47

47

78

80

55

36

48

1/51

1/44

1/22

97

1/55

1/60

1/26

37

42

37

49

65

66

67

68

56

کل صنعت

46

91

69

71

70

70

73

70

مأخذ: محاسبات محقق

از سوی دیگر، بهره­وری سرمایه[19] عبارتست از نسبت ارزش افزوده به ارزش موجودی سرمایه. این شاخص نشان می­دهد که در بنگاه اقتصادی به ازای هر میلیون ریال موجودی سرمایه چند میلیون ریال ارزش افزوده ایجاد شده است. جدول 3 مقادیر بهره­وری سرمایه را برای 16 گروه ISIC طی سالهای 1384 تا 1390 نشان می­دهد که با توجه به رابطه زیر محاسبه شده است.

 

بر اساس جدول 3، میانگین بهره­وری سرمایه در سطح کل صنعت مثبت، و با یک روند افزایشی، رقم 70/0 را در طول دوره مورد مطالعه نشان می‌دهد. گروه‌های 33، 36، 17، 29، 26 و 31 بالاتر از میانگین بهره­وری سرمایه در سطح کل صنعت و سایر گروه‌ها پایین‌تر از آن را ثبت کرده‌اند.

در جدول 4، نتایج محاسبه نرخ رشد بهره­وری متوسط سرمایه طی دوره مورد مطالعه به تفکیک گروه‌های صنعتی ارائه شده است. بر این اساس متوسط رشد سالانه بهره‌وری سرمایه مثبت و عدد 21 درصد را نشان می‌دهد. در مجموع مقایسه جداول 1 تا 4 بالاتر بودن رشد بهره‌وری سرمایه نسبت به بهره‌وری کار را در صنعت استان تایید می‌کند.

 

جدول-4. نتایج محاسبه نرخ رشد بهره­وری سرمایه (برحسب درصد)

سال

کد ISIC

85

86

87

88

89

90

متوسط رشد سالانه

15

1

19-

8

24-

60

2-

4

17

27

5

8-

18-

50

3

10

18

2

137

9

4

50-

5

18

21

24

41-

16

17-

55

5

7

22

13

31-

2-

16-

42

0

1

24

1-

21-

20-

43-

211

4

22

25

32-

25

14

7

5-

3

2

26

42-

110

46

22

3-

4

23

27

16

21-

34

10-

43-

4

3-

28

11-

1

61

11

28-

5

6

29

240

76-

52

27

33

3

47

31

10

42-

29

22

78

5

17

33

1128

45-

22-

4-

59-

5

167

34

19

16-

10

2

65

2

1

36

208

5-

15-

20-

60

3

39

37

11-

32

31

3

2

1

10

کل صنعت

132

50-

27

1-

10

7

21

مأخذ: محاسبات تحقیق

 

در ادامه به محاسبه رشد بهره­وری کل عوامل تولید پرداخته می‌شود. از آنجا که، بهره‌وری کل عوامل تولید استان قبلا[20] اندازه‌گیری شده است، در اینجا فقط به محاسبه رشد بهره­وری کل عوامل تولید بر مبنای نتایج فوق، پرداخته می‌شود. نرخ رشد TFP با استفاده از روش رشد حسابداری که رابطه آن به صورت زیر است محاسبه، و به تفکیک گروه‌های ISIC طی دوره مورد بررسی در جدول 5 ارائه شده است.

 

 

 

جدول-5. نتایج محاسبه نرخ رشد TFPبه تفکیک گروه‌های ISIC (برحسب درصد)

سال

ISICکد

85

86

87

88

89

90

متوسط رشد سالیانه

15

10

26-

27

7-

33

9-

5

17

29

8

7-

19-

24-

1

2-

18

25

23

0

7-

13

9

10

21

6

2-

16

41-

20

11

2

22

18

11-

3

18-

17

6

2

24

7

13-

5

29-

54

33-

1-

25

38-

16

9-

9-

10

2

5-

26

11-

20

33

29-

14

3-

4

27

18

45-

32

10-

22-

7

3-

28

9

0

8

28-

16

3

1

29

31

66-

24

11

19

2

3

31

15-

12-

8

1

52

7

7

33

60

8-

40

22-

44-

3

5

34

4

1-

10

0

9-

5

2

36

21

7

1-

13-

4-

13

4

37

14-

25

3

15-

5-

6

0

کل صنعت

1-

3-

24

27-

15

8

3

مأخذ: محاسبات محقق

 

 

3-3. محاسبه سهم رشد بهره­وری کل عوامل تولید و نهاده­های تولید در رشد ارزش افزوده

محاسبه سهم رشد بهره­وری کل عوامل تولید و نهاده­های تولید در رشد ارزش افزوده به صورت زیراست:

 رشد نیروی­کار  کشش تولید نسبت به نیروی­کار  میزان رشد ارزش افزوده از طریق رشد نیروی­کار

 

 

رشد سرمایه  کشش تولید نسبت به سرمایه  میزان رشد ارزش افزوده از طریق رشد سرمایه

 

 

 

میزان رشد ارزش افزوده از طریق رشد بهره­وری کل عوامل تولید

 

 

 

 

 

 

 نتایج محاسبات فوق در جدول 6 نشان داده شده است.

 

جدول-6.  نتایج محاسبه سهم رشد بهره­وری کل عوامل تولید و نهاده­های تولید در رشد ارزش افزوده به تفکیک گروه‌های ISIC در دوره 90ـ1384(برحسب درصد)

کد ISIC

متوسط رشد سالیانه ارزش افزوده

رشد ارزش افزوده از طریق رشد نیروی کار

سهم رشد نیروی کار در رشد ارزش افزوده

رشد ارزش افزوده از طریق رشد سرمایه

سهم رشد سرمایه در رشد ارزش افزوده

رشد ارزش افزوده از طریق رشد TFP

سهم رشد TFPدر رشد ارزش افزوده

15

12

5/0

4

5

39

7

57

17

6-

1

11-

4-

64

3-

47

18

2-

2-

135

9-

570

9

605-

21

8-

7

82-

14-

169

1-

12

22

11-

3-

25

11-

99

3

24-

24

13-

4-

33

10-

84

2

17-

25

1

7

730

0

36-

6-

594-

26

7

5

72

3-

48-

6

77

27

16-

8

48-

12-

74

12-

74

28

1

5

526

2-

220-

2-

206-

29

12

12

100

4-

31-

4

32

31

17

9

55

5/0

3

7

42

33

1425

223

16

7

5/0

1196

84

34

5

6

128

4-

86-

3

58

36

11

11

100

8-

68-

8

68

37

6

9

150

2-

26-

2-

24-

کل صنعت

3

4

118

4-

111-

3

92

مأخذ: محاسبات محقق


 

4-3. بررسی عملکرد زیربخش­های صنعت به تفکیک شاخص بهره­وری جزئی و کل عوامل تولید

4-3-1- شاخص بهره­وری نیروی ­کار

 با توجه به جدول7، گروه ابزارپزشکی، اپتیکی، ابزار دقیق، ساعتهای مچی و انواع دیگر ساعت، به ترتیب گروه‌های صنایع مواد غذایی و آشامیدنی، تولید ماشین آلات مولد و انتقال برق و دستگاههای برقی طبقه‌بندی نشده در جای دیگر، صنایع تولید مواد و محصولات شیمیایی، تولید پوشاک و عمل آوردن و رنگ کردن پوست خزدار، تولید فلزات اساسی و تولید محصولات فلزی فابریکی به‌جز ماشین‌آلات، رشد مثبت بهره­وری نیروی­کار را تجربه کردند. و سایر گروه‌ها با پدیده کاهش بهره­وری مواجه بوده‌اند. نمودار 4 متوسط رشد سالانه بهره­وری نیروی­ کار گروه‌های مختلف صنعتی را در دوره 1390-1384 نشان می‌دهد. متوسط رشد سالانه بهره­وری نیروی کار در سطح کل صنعت استان 2- درصد بوده است. منفی بودن این رشد به واسطه کاهش بهره­وری در گروه‌هایی بوده که رشد بهره­وری نیروی کار منفی داشته‌اند. متوسط بهره­وری نیروی­کار صنعت استان در دوره­ی 90-1384، 7/3 میلیون ریال به ازای هر میلیون ریال پرداختی به شاغلان این بخش بوده است که متوسط بهره­وری نیروی­­کار در گروه‌های تولید سایر محصولات کانی غیر فلزی، تولید فلزات اساسی وتولید مبلمان و مصنوعات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر، بالاتر از حد متوسط صنعت و سایر گروه‌ها کمتر از حد متوسط صنعت استان بوده‌اند.

 

نمودار-4. متوسط رشد سالانه بهره‌ورینیروی کار به تفکیک گروه‌های ISIC در دوره 90-1384

­

مأخذ: یافته‌های تحقیق

نمودار-5. متوسط رشد بهره‌وری نیروی کار طی سالهای 90-1384

 

مأخذ: یافته­های تحقیق

نمودار 5 روند رشد بهره­وری نیروی کار را در سالهای 1384 تا 1390 نشان می­دهد. چنانچه ملاحظه می‌شود بیشترین رشد بهره­وری نیروی­کار درسال 87 و بیشترین کاهش در سال 88 رخ داده است.

 

4-3-2.  شاخص بهره­وری سرمایه

 دومین شاخص بهره­وری جزئی، بهره­وری سرمایه است که نتایج محاسبات آن برای دوره 90-1384 به تفکیک زیربخش­های صنعت ذکر شد. در طول دوره مورد مطالعه، متوسط بهره­وری سرمایه صنعت استان 70/0 میلیون ریال به ازای هرمیلیون ریال موجودی سرمایه در این بخش بوده است که متوسط بهره­وری سرمایه در گروه‌های تولید مبلمان و مصنوعات طبقه بندی نشده در جای دیگر، تولید ابزار پزشکی و ابزار اپتیکی و ابزار دقیق و ساعتهای مچی و انواع دیگر ساعت، تولید ماشین‌آلات و تجهیزات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر، تولید پوشاک و عمل آوردن و رنگ کردن پوست خزدار و تولید فلزات اساسی بالاتر از متوسط صنعت و سایر گروه‌ها کمتر از حد متوسط صنعت بوده‌اند. بهره­وری سرمایه در سطح کل صنعت استان در دوره مذکور سالانه 11 درصد افزایش یافته است.

 

 

 

 

نمودار-6. متوسط رشد سالانه بهره‌وری سرمایه به تفکیک گروه‌های ISIC در دوره 90-1384

 

مأخذ: یافته­های تحقیق

 از سوی دیگر مقایسه جداول فوق بیانگر پایین بودن هم زمان بهره­وری نیروی کار و سرمایه در زیر بخش‌های انتشار، چاپ و تکثیر رسانه‌های ضبط شده و تولید کاغذ و محصولات کاغذی و هم چنین بالا بودن هم زمان بهره‌وری نیروی­کار و سرمایه در زیربخش­های تولید سایر محصولات کانی غیرفلزی و تولید مبلمان و مصنوعات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر (بر اساس نتایج تحقیق)، است. این امر حاکی از ارتباط متقابل بهره­وری­کار و سرمایه بوده و نشان می­دهد که سیاست‌های ارتقاء بهره­وری عوامل تولید باید به گونه­ای تنظیم و اجرا شوند که در نتیجه­ی آنها بهره­وری تمامی عوامل تولید (کار و سرمایه) به صورت هماهنگ بهبود یابد و همچنین نمی توان برنامه­ی بهبود بهره­وری نیروی­کار را بدون توجه به بهبود بهره­وری سرمایه و مجزا ازآن در نظر گرفت و برعکس.

 

نمودار-7. متوسط رشد بهره‌وری سرمایه طی دوره 90-1384

 

مأخذ: یافته­های تحقیق

نمودار (7) روند رشد بهره­وری سرمایه را طی دوره 1384 تا 1390 نشان می­دهد. چنانچه ملاحظه می‌شود بیشترین رشد بهره­وری سرمایه درسال 89 و بیشترین کاهش در سال88 رخ داده است. همچنین، نتایج حاصل از محاسبات متوسط رشد ارزش افزوده کل بخش صنعت استان کردستان، متوسط سهم رشد نهاده­های تولید و بهره­وری کل عوامل تولید در رشد ارزش افزوده بخش صنعت استان کردستان طی دوره مورد مطالعه در جدول (7) ارائه شده است. از دلایل بالا بودن سهم رشد نیروی­کار، می توان به نرخ رشد دستمزد و حقوق پرداختی به نیروی­کار در بخش صنعت استان کردستان اشاره کرد که، بیش از نرخ رشد ارزش افزوده بوده است. همچنین بدلیل اینکه نرخ کاهش سالانه­ی موجودی سرمایه، بیش از نرخ رشد سالانه ارزش افزوده بوده است، متوسط سهم رشد سرمایه در رشد ارزش افزود عدد منفی 111- درصد بدست آمده است.

 

جدول-8.خلاصهنتایجحاصلازمحاسباترشدبهره­وریکلعواملتولیددربخشصنعتاستانکردستانطیدوره90-1384 (به درصد)

متوسط سهم رشد TFPدر رشد ارزش افزوده

متوسط سهم رشد سرمایه در رشد ارزش افزوده

متوسط سهم رشد نیروی کار در رشد ارزش افزوده

متوسط رشد سالیانه ارزش افزوده

92

111-

118

3

 مأخذ: یافته­های تحقیق

 

4. جمع بندی و نتیجه گیری

در این تحقیق بهره­وری جزئی عوامل تولید، با استفاده از شاخص بهره­وری متوسط نیروی­کار، و سرمایه مورد محاسبه قرار گرفت. همچنین میزان رشد بهره­وری کل عوامل و سهم رشد آن در رشد ارزش افزوده بخش صنعت استان کردستان، به تفکیک زیربخش­های آن برای دوره زمانی 90-1384 و 16 گروه صنعتی، با بهره­گیری از روش حسابداری رشد محاسبه شد.

 نتایج حاصل از محاسبه­ی بهره­وری جزئی عوامل تولید، حاکی از آن است که طی دوره­ی مورد مطالعه، میانگین بهره­وری نیروی کار در سطح کل صنعت 7/3 بوده و میانگین بهره­وری سرمایه در سطح کل صنعت 70/0 بوده است. همچنین، نتایج حاصل از محاسبه بهره­وری کل عوامل تولید حاکی از آنست که متوسط رشد سالانه TFP در کل بخش صنعت استان 3 درصد بوده در حالی که میزان رشد بهره­وری کل عوامل تولید در بخش صنعت کل کشور بر اساس برخی مطالعات نظیر فطرس و همکاران، 1390)) درطول سالهاى 86ـ 1379، به‌طور متوسط 06/2 درصد، و دشتی و همکاران، 84/1 در طول سالهای 1350 تا 1385 بوده است.

از آنجا که بهره­وری عوامل تولید تولید به تفکیک زیر بخشها، در ابزار پزشکی و ابزار اپتیکی و ابزار دقیق و ساعتهای مچی و انواع دیگر ساعت، تولید پوشاک و عمل آوردن و رنگ کردن پوست خزدار، تولید ماشین‌آلات مولد و انتقال برق و دستگاههای برقی طبقه‌‌بندی نشده در جای دیگر، بازیافت، انتشار، چاپ و تکثیر رسانه‌های ضبط شده و تولید کاغذ و محصولات کاغذی پایین­تر از میانگین بهره­وری صنعت استان است، تقویت هماهنگ بهره­وری در مجموعه­ی صنعت، مستلزم توجه جدی­تر به ارتقاء بهره­وری عوامل تولید در زیر بخش­های مذکور می­باشد.  بدین منظور شایسته است این زیر بخشها در اولویت برنامه­های ارتقاء بهره­وری در سطح صنعت استان قرار گیرند. همچنین، با توجه به بالا بودن سهم رشد TFP در رشد ارزش افزوده در گروه تولید وسایل نقلیه موتوری، تریلرو نیم تریلر، تولید ابزار پزشکی و ابزار اپتیکی و ابزار دقیق و ساعتهای مچی و انواع دیگر ساعت، تولید سایر محصولات کانی غیرفلزی، تولید ماشین‌آلات و تجهیزات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر، تلاش برای ارتقاء بهره­وری در این صنایع کمک شایان توجهی به رشد ارزش افزوده در استان خواهد نمود.

 

پیوست 1- طبقه بندی استاندارد بین­المللی فعالیتهای اقتصادی[1](2ISIC.Rev.) در سطح کدهای دو رقمی

فعالیتهای صنعتی،

کد ISIC

گروه‌های صنعتی

15

صنایع مواد غذایی و آشامیدنی

17

تولید پوشاک و عمل آوردن و رنگ کردن پوست خزدار

18

تولید منسوجات

21

تولید کاغذ و محصولات کاغذی

22

انتشار، چاپ و تکثیر رسانه‌های ضبط شده

24

صنایع تولید مواد و محصولات شیمیایی

25

، تولید محصولات لاستیکی و پلاستیکی

26

تولید سایر محصولات کانی غیرفلزی

27

گروه‌های، تولید فلزات اساسی

28

تولید محصولات فلزی فابریکی بجز ماشین‌آلات و تجهیزات

29

تولید ماشین‌آلات و تجهیزات طبقه‌بندی نشده در جای دیگر

31

تولید ماشین‌آلات مولد و انتقال برق و دستگاههای برقی طبقه‌‌بندی نشده در جای دیگر

33

تولید ابزار پزشکی و ابزار اپتیکی و ابزار دقیق و ساعتهای مچی و انواع دیگر ساعت

34

، تولید وسایل نقلیه موتوری، تریلرونیم تریلر

36

تولید مبلمان و مصنوعات طبقه‌بندی نشده درجای دیگر

37

بازیافت

لازم بذکر است که در بخش صنعت استان کردستان گروه­های فعالیت با کدهای 16، 19، 20، 23، 30، 32 و 35 وجود نداشته یا آمار آن دردسترس نبوده است.



1. ISIC یک طبقه‌بندی مرجع برای طبقه‌بندی کلیه فعالیت‌های اقتصادی می‌باشد که در سال 1948 تدوین و مورد تأیید و تصویب «کمیسیون اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل متحد» قرارگرفته و تجدید نظرهایی در سال‌های 1958، 1968، 1990 و 2002 و 2008 در آن بعمل آمد.



[1]. Organization for Economic Co_ operation and Development (OECD)

[2]. International Labor Organization(ILO)

[3]. Trrow

[4]. Efficiency

[5]. Effectiveness

[6]. Bowles Samuel

[7]. David Gordon

[8]. Thomas Weisskopf

[9]. Average Productivity

[10] Total Factor Productivity (TFP)

[11]. Bonelli

[12]. Andrew Sharpe

[13]. Van der Eng

[14]. Dall’Olio

[15]. فعالیتهای صنعتی بر حسب کدهای فوق در پیوست آورده شده است.

[16]. Producer Price Index

[17]. Labor Productivity

2. این شاخص در محاسبه بهره­وری نیروی­کار جشنواره ملی بهره­وری که توسط سازمان ملی بهره­وری کشور برگزار می­شود به کار برده شده است.

1. Capital Productivity

  -[20]. در تحقیقی مجزا، محققین ابتدا توابع تولید کاب داگلاس، کشش جانشینی ثابت، متعالی، دبرتین و ترانسلوگ را تخمین زدند . سپس با استفاده از معیارهای اقتصادسنجی، تابع تولید ترانسلوگ به عنوان بهترین تابع تولید انتخاب و پس از آن با استفاده از ضرایب تابع تولید، کشش تولید نسبت به نهاده­ها محاسبه شد. هدف از محاسبه کششها، استفاده از آن بعنوان سهم عوامل تولید و سپس محاسبه بهره­وری کل عوامل تولید بوده است. 

احمدی، فرشید.  (1386).  اندازه­گیری و تحلیل شاخصهای بهره­وری (کلی و جزئی) به منظور انتخاب رویکرد مناسب برای بهبود آن. پایانامه کارشناسی ارشد.  دانشگاه شهید بهشتی.
امامی میبدی، علی.  (1379).  اصول اندازه­گیری کارایی و بهره‌وری (علمی ـ کاربردی). تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی.
امیرتیموری سمیه، خلیلیان، صادق،(1386) رشد بهرهوری کل عوامل تولید در بخش کشاورزی ایران و چشمانداز آن در برنامه چهارم توسعه، فصلنامه اقتصادکشاورزی و توسعه، سال پانزدهم، شماره ۵۹، پاییز١
امینی، علیرضا.  (1384).  اندازه گیری و تحلیل عوامل مؤثر بر بهره‌وری کل عوامل تولید در بخش صنعت و معدن.  مجله برنامه و بودجه.  شماره 4.
بالتاجی، بدیع‌هانی.  (2008).  اقتصادسنجی، ترجمه: رضا طالب لو و شعله باقری پر مهر،. تهران: نشرنی.
دشتی، نادر، یاوری، کاظم و صباغ، مجید (1388)، تجزیه ی رشد بهره‌وری کل عوامل تولید در صنعت ایران با استفاده از رهیافت اقتصادسنجی1فصلنامه اقتصاد مقداری (بررسیهای اقتصادی سابق)، دوره 6، شماره 1، بهار 1388، صفحات 128- 101
دهمرده، نظر ؛ گشت گر، نفیسه.  (1390).  برآورد بهره‌وری نیروی­کار و سرمایه در بخش صنعت و معدن استان سیستان و بلوچستان.  پایانامه کارشناسی ارشد.  دانشگاه سیستان و بلوچستان
زراء نژاد، منصور ؛ انصاری، الهه. (1386).  اندازه­گیری بهره‌وری سرمایه در صنایع بزرگ استان خوزستان.  فصلنامه بررسی­های اقتصادی. شماره 4.
سازمان ملی بهره‌وری.  (1376).  راهنمای اندازه­گیری و تحلیل بهره‌وری در واحدهای صنعتی.  تهران: انتشارات بصیر.
شاکری، عباس.  (1385).  اقتصاد خرد 2نظریه­ها و کاربردها.  تهران: نشر نی.
شاه آبادى، ابوالفضل.  (1384).  منابع رشد بخش صنایع و معادن اقتصاد ایران.  جستارهاى اقتصادى، شماره4.
حضارمقدم، نسرین وقهرمان عبدلی (1392)، "آزمون اثرات آزادسازی تجاری بر بهره‌وری بخش صنعت"، فصلنامه راهبرد اقتصادی، سال دوم، شماره 4، ص ص 38.7
فطرس، محمدحسن؛ دهقانپور، محمدرضا؛ ده­موبد، بابک.  (1393).  تأثیر بهره‌وری بر رشد اقتصادی صنایع تولیدی ایران با رهیافت داده­های ترکیبی.  فرایند مدیریت توسعه، شماره 1.
فیض پور، محمدعلی، رضایی نوجینی، عباس وابراهیم حیدری(1391)، "بهره‌وری و تأثیر آن بر بقای بنگاههای جدیدالورود صنایع تولیدی ایران"، پژوهشهاوسیاستهای اقتصادی، سال 20، شماره 64، ص ص 174-149
گجراتی، دامودار.  (1995).  مبانی اقتصادسنجی، ترجمه حمید ابریشمی.  تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
معاونت اقتصادی و برنامه­ریزی.  (1374).  مفاهیم اساسی بهره‌وری.  تهران: بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی.
مرکز آمار ایران، آدرس سایت: www. amar.org.ir
Bonelli, R. (2007). Growth and Productivity in Brazilian Industries. Journal of Development Economics. Vol 39.
Dall’Olio Andrea, Iootty, Mariana, Kanehira Naoto , Saliola, Federica (2013), Productivity Growth in Europe, The World Bank Europe and Central Asia. Region Finance and Private Sector Development Department April 2013
Diewert, W.E (1976). Exact and Superlative Index Numbers، Journal of Econometrics. Vol 4.
God frey, Kalinga (2006). Economic Growth and Total Factor Productivity in Niger. IMF Working Paper, WP/06/208.
Jajri, Idris. (2011).  Total Factor Productivity and Output Growth in Malaysian, Annals: Economic and Administrative Series. Vol 5
Jiangsu Province. China Economic Review. Vol9.
Miller, Eric. (2008). An Assessment of CES and Cobb-Douglas Production Functions. Congressional Budget Office.
Sangho, Kim, , Donghyn, Park & Jong , Ho Park, (2010), Productivity growth across the worldو Working paper, available in: http://www.adb.org
Seshaiah, S. Venkata. & Reddy, V.K. (1993).  Productivity Trends in Some Industries of Anthrapradesh Manufacturing Sector, the Indian Economic Journal. Vol 41.
Van der Eng, P. (2009). Total Factor Productivity and Economic Growth. Oxford University Press.